برند ملی - گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس؛ در سال‌های اخیر، استفاده از رادیوداروها به عنوان یکی از روش‌های نوین و هوشمند در حوزه پزشکی هسته‌ای، تحولی چشمگیر در فرآیند تشخیص و درمان برخی بیماری‌ها، به‌ویژه سرطان‌ها، ایجاد کرده است.

رادیودارو ترکیبی است از دو بخش اصلی: یک جزء شیمیایی و یک جزء رادیواکتیو. عنصر رادیواکتیو یا همان رادیوایزوتوپ به‌طور خودکار پرتو ساطع می‌کند و همین خاصیت، امکان تشخیص یا درمان دقیق را فراهم می‌آورد.

برای تولید بخش رادیواکتیو این دارو، نیاز به فناوری‌های پیشرفته مانند راکتورهای هسته‌ای یا شتاب‌دهنده‌های ذره‌ای (سیکلوترون) وجود دارد. پس از تولید رادیوایزوتوپ، در آزمایشگاه آن را با یک ماده شیمیایی ترکیب می‌کنند تا رادیوداروی نهایی آماده شود.

آمارها نشان می‌دهد که ۸۰ درصد رادیوداروها کاربرد تشخیصی دارند، در حالی که ۲۰ درصد آن‌ها برای درمان، به‌ویژه تسکین دردهای ناشی از سرطان، استفاده می‌شوند. بخش شیمیایی این دارو نقش کلیدی در هدایت رادیوایزوتوپ به ارگان هدف دارد و درواقع همچون یک “ناوبر هوشمند”، عنصر رادیواکتیو را دقیقاً به محل مورد نظر در بدن می‌رساند.

در کاربردهای درمانی، این دقت بالا باعث می‌شود که تنها سلول‌های سرطانی تحت تأثیر قرار گیرند و آسیب به بافت‌های سالم به حداقل برسد. در روش‌های تشخیصی نیز، پرتوهای ساطع‌شده از رادیوایزوتوپ امکان تصویربرداری دقیق و با کیفیت بالا را برای دستگاه‌های پزشکی فراهم می‌آورد.

با توجه به مزایای چشمگیر رادیوداروها در کاهش عوارض جانبی و افزایش دقت درمان و تشخیص، بسیاری از متخصصان بر این باورند که این فناوری می‌تواند نقشی حیاتی در آینده پزشکی ایفا کند.

کشور ما هم در تولید رادیو داروهای تشخیصی و هم رادیو داروهای درمانی (یا تسکینی) جزو کشورهای تولیدکننده عمده است و نیازهای داخلی کشور تأمین می‌شود.