دیپلمات ها باید بتوانند با شناخت فرهنگ های بومی به ارائه یک تصویر درست از کشور خود در شبکه های مجازی بپردازند و برای آن ارزش افزوده ایجاد کنند. پر رنگ کردن اشتراکات فرهنگی، بیان فرصت ها برای همکاری های علمی، فرهنگی، هنری، تجاری و گردشگری از جمله مواردی است که دیپلمات ها می توانند برای آن برنامه ریزی کنند.
یکی از بهترین نمونه های موفق استفاده از ظرفیت سایبر دیپلماسی، آلمان است. این جمهوری فدرال یک سند راهبردی برای دیپلماسی عمومی خود در فضای مجازی تعریف کرده است.
بر اساس اصل 12 قانون اساسی، با فرض این که در برخی از مناطق کشور، پیروان یکی از مذاهب اسلامی اکثریت ساکنان را تشکیل می دهند، قانون اساسی مقررات محلی را در حدود اختیارات شوراها در چارچوب موازین اسلامی و قوانین کشور به آنان واگذار کرده است.
افکار ائمه اطهار را در حوزه های عمومی شهروندان فضای مجازی ترویج دهیم. ساده ترین اقدام می تواند این باشد که برای مثال به اسم هر کدام از ائمه شیعه حساب های توییتری به چند زبان ایجاد شود و جملات و احادیث آنها ترویج شود. خروجی این اقدام ساده قطعا بیش از برگزاری کنفرانس های علمی و بزرگداشت های پرهزینه و کم بازده است.
امروزه عربستان سعودی یک امپراتوری رسانه ای به معنای حقیقی و متشکل از 700 شبکه تلویزیونی برای سلایق مختلف طراحی کرده است.
در یادداشت قبلی اشاره شد که ضروری ترین ابزاری که ایران در دیپلماسی عمومی خود بایستی به کار گیرد، رسانه و سایبر دیپلماسی است.
در جهان عرب به عنوان مهم ترین حوزه راهبردی ایران، با پترودلارهای سعودی ارزش نوشته های فیسبوکی بالاتر از کتب کتابخانه تاریخی بغداد شده و اهمیت توییتر از دائره المعارف المنجد بالاتر رفته و تبلیغات ضدایرانی با محوریت وهابیون و اسلامگرایان سکولار، بدلیل انفعال ما در بخش هایی از جوامع هدف، قابلیت باورپذیری پیدا کرده است.