برند ملی - عنوان روابط عمومی چند سالی است که به طور ویژه زینت بخش وزارتخانه ها، سازمان ها و شهرداری های کشور شده است. اما با یک بررسی ساده خروجی محتوای سایت های دولتی، تشریفاتی بودن آن کاملا نمایان است.

با مراجعه به قسمت توریسم درمانی در بخش انگلیسی سایت وزارت بهداشت با این عبارت مواجه می شوید: «صفحه در دست طراحی می باشد!»

در سایت رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، که می تواند نمایشگاهی از عرضه دستاوردهای فرهنگی ایران در حوزه های سینما، ادبیات، شعر، موسیقی... باشد و چند ساعت مخاطبان را با فرهنگ و هنر ایران آشنا سازد و سکوی بازاریابی محصولات فرهنگی و هنری ایرانی شود؛ تنها برخی اخبار فرمالیته هر چند روز یک بار به روز می شود.

رفرش چندباره بخش انگلیسی سایت وزارت میراث فرهنگی و گردشگری نیز نتیجه ای جز هیچ در برنداشت!

در بخش انگلیسی سایت وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز با کلیک روی محتوای بارگذاری شده، نتایج فاجعه باری به دست می آید.

سایت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هر چند ظاهری آبرومند نسبت به دیگر سایت های دولتی دارد، اما محتوای داخل آن مایوس کننده است.

اوضاع شهرداری های کلانشهرهای کشور هم تراژدی است.

با کلیک روی صفحه انگلیسی شهرداری تهران با؟ (سه علامت سوال) مواجه می شویم.
بخش انگلیسی و عربی سایت شهرداری شهر تاریخی اصفهان در حد یک وبلاگ است.
در حالی که مشهد و تبریز پایتخت های فرهنگی و گردشگری جهان اسلام در سال های 2017 و 2018 بودند، اما هیچ خروجی و محتوای ویدئویی یا تصویری مشخص جز خبر برگزاری یک یا دو همایش دیده نمی شود.
در سایت شهرداری شیراز تلاش هایی برای ارائه محتوا برمبنای استانداردها شده است اما خروجی کار مبتدیانه به نظر می رسد. و...

طبیعی است در این شرایط هیچ نشانی از فعالیت رسمی و غیررسمی این ارگان های رسمی در شبکه های اجتماعی نیز دیده نمی شود و هیچ برنامه ای برای تولید، اشتراک و توزیع محتوا و جریان سازی در فضای مجازی نیز وجود ندارد.

این در حالی است که به احتمال زیاد همه این ارگان های دولتی با توجه به یدک کشیدن عنوان بین الملل بودجه مشخصی را در سال های اخیر برای ارائه محتوا به زبان های دیگر داشته اند.

با نگاهی به وضع غیرقابل قبول موجود ضرورت دارد با محوریت وزارت امور خارجه یک برنامه راهبردی برای فعالیت یکپارچه و هم افزا در شبکه های اجتماعی تعریف و تا سطح عملیاتی برای آن برنامه ریزی شود.

روابط عمومی وزارتخانه ها، ادارات و شهرداری ها باید به عنوان بازوی دیپلماسی عمومی کشور تلقی شوند.

سایت های رسمی حداقل باید به دو زبان انگلیسی و عربی با محتوای درخور ایجاد شود و تعامل دوجانبه با مخاطبان و تولید مستمر محتوا بایستی در دستور کار این ادارات در شبکه های اجتماعی قرار گیرد.

روابط عمومی ها دو هدف را باید دنبال کنند: برندسازی ملی و ایجاد شایستگی های محوری برای ایران نسبت به رقبا در حوزه تخصصی خود سپس بسترسازی برای ارتقای فرصت های صادرات خدمات و محصولات و درآمدزایی با توجه به ظرفیت های فراوان و نیاز کشورهای همسایه، منطقه و جهان.

در حوزه پزشکی و گردشگری سلامت، بیماران با حداقل هزینه ها نسبت به کشورهای دیگر و با کیفیت مناسب می توانند از مزایای درمانی ایران بهره مند شوند. در حوزه گردشگری، ایران به عنوان یکی از کشورهای با جذابیت بالا و هزینه های پایین می تواند گردشگران زیادی را از این طریق جذب خود کند.

در حوزه دانشگاهی و علمی، ایران با توجه به رتبه 16تولید علم در جهان می تواند دانشجویان فراوانی را جذب کند و برای این کار بایستی در شبکه های اجتماعی برای آن بازاریابی و تبلیغ شود. بسیاری از محصولات فرهنگی می توانند از طریق پلت فرم های مجازی و ایجاد یک زنجیره تامین مناسب به فروش برسند. در حوزه های صنعتی، بسیاری از صاحبان کسب و کار می توانند از طریق این بستر به تبلیغ و بازاریابی محصولات و خدمات خود بپردازند.

موارد فوق ممکن نخواهد شد جز با به کارگیری تیم های خلاق، به روز و توانمند در تولید محتوای مناسب و به کارگیری مناسب ابزارهای رسانه های اجتماعی.