منطقه آسیای مرکزی به عنوان یک پهنه محصور در خشکی با محدودیت‌های ژئواکونومیکی متعددی مواجه است. به دلیل عدم دسترسی به آب‌های آزاد هزینه تمام شده تجارت برای این کشورها بالاتر است و همین امر زمینه‌ای برای عدم شکوفایی اقتصادی مبتنی بر تجارت، در این کشورها شده است. از سوی دیگر، وابستگی به جغرافیای همسایگان برای مبادلات تجاری نیز نوعی الزامات سیاسی همسایگی را بر روابط این کشورها با محیط پیرامونی ایجاب کرده که بعضاً محدودیت ‌ساز بوده است.