به نظر می‌رسد تهران برای تبدیل شدن به هاب‌انرژی در منطقه نباید توان چانه‌زنی برخی کشورهای همسایه را از طریق اتکا بیش از حد به انتقال گاز روسیه از سرزمین آن‌ها افزایش دهد. این امر میسر نمی‌شود مگر با سیاست‌گذاری‌های دقیق در حوزه حفظ بازار‌های انرژی و حراست از ژئوپلیتیک کشور
قرارداد سه جانبه سواپ (معاوضه) سالانه ۱.۵ تا ۲ میلیارد متر مکعب گاز با حضور روسای جمهور ایران، ترکمنستان و آذربایجان در شهر عشق آباد هفتم آذر 1400 امضا شد. بر اساس این توافق سه جانبه که در حاشیه پانزدهمین نشست سران سازمان همکاری اقتصادی (اکو) در ترکمنستان به امضا رسید؛ ترکمنستان روزانه ۵ تا ۶ میلیون مترمکعب گاز به جمهوری آذربایجان می فروشد. این گاز در مرز سرخس به ایران تحویل می شود و بجای آن ایران از مرز آستارا برای جمهوری آذربایجان گاز ارسال می کند.
روابط ایران و جمهوری آذربایجان، فراتر از یک همسایگی ساده است. این داستان به قرن‌ها پیش برمی‌گردد، زمانی که سرنوشت این دو ملت به شکلی پیچیده در هم گره خورد. اما چرا این روابط، با وجود اشتراکات تاریخی و فرهنگی، گاهی به تنش کشیده می‌شود
در سال‌های اخیر دولت-ملت‌های جدیدالتاسیس سعی دارند با کسب میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی، ضمن کسب مشروعیت بین المللی، بتوانند حدی از مقبولیت را در فضای سیاسی داخل خود کسب کنند.
مرکز پژوهشهای اتاق ایران با انتشار گزارش " دیپلماسی اقتصادی آذربایجان" به بررسی ساختار اقتصادی و تجاری آذربایجان و مهمترین اسناد و استراتژی‌های کلان اقتصادی این کشور می پردازد. برخی از مهمترین نکات مطرح شده در این گزارش شامل موارد ذیل است.
مرکز پژوهشهای اتاق ایران با انتشار گزارش " گذرگاه زنگزور: پیامدهای آن بر موقعیت ژئواکونومیک ایران" به بررسی پیشینه تاریخی ایجاد این گذرگاه در سایه جنگهای ارمنستان و آذربایجان، نگاه تحلیلگران داخلی و خارجی در ایران به این گذرگاه و ژئوپلیتیک و ژئواکونومی آن با توجه به حجم مبادلات کشورهای پیرامونی میپردازد و در پایان نتیجه‌گیری و توصیه‌های سیاست‌گذاری ارائه می نماید. برخی از مهمترین نکات مطرح شده در این گزارش شامل موارد ذیل است.