برند ملی - مهرداد ابراهیمی روز شنبه در گفت‌وگو با ایرنا اظهار کرد: در پی سفر سال گذشته “انجمن دوستی ایران و چین” به بوشهر به منظور افتتاح نخستین شعبه استانی این انجمن، موضوع خواهرخواندگی بندر بوشهر با بندر فوجو در استان فوجیان چین از سوی مسئولان بوشهری مطرح شد.

وی افزود: این پیشنهاد پس از بررسی‌های کارشناسی در انجمن تایید و به تصویب شورای اسلامی شهر بوشهر رسید و مراحل بعدی این موضوع نیز از طریق وزارت کشور و وزارت امور خارجه پیگیری شد.

رئیس انجمن دوستی ایران و چین شعبه بوشهر ادامه داد: در نشست انجمن‌های دوستی ایران و چین که امسال در پکن برگزار شد، توانمندی‌های بندر بوشهر ارائه شد و عقد خواهرخواندگی میان بندر بوشهر و بندر فوجو به عنوان یکی از محورهای اصلی مطرح شد.

بندری بودن بوشهر و فوجو و دسترسی به دریا و آب‌های آزاد، داشتن آب و هوای گرم و مرطوب، قدمت تاریخی بیش از پنج هزار ساله هر ۲ شهر، قابلیت‌های فراوان در زمینه های تجارت، بازرگانی، دریانوردی و صیادی، وجود مسلمانان پر شمار در استان فوجیان، وجود منطقه آزاد صنعتی و تجاری و رونق‌داشتن صنایع دستی از جمله وجوه مشترک بوشهر و فوجیان محسوب می‌شود.

فوجو (福州؛ Hók-ciŭ در گویش فوژو، Fúzhōu در ماندارین) مرکز استان فوجیان در چین با جمعیت حدود 4.4 میلیون نفر است.

فوجو خواهر خوانده چینی بوشهر به شهر پارک ها، میدان ها و فضای سبز ساخته دست بشر شناخته می شود .فوجو یک شهر بندری قدیمی است و از زمان سلسله کین یک مرکز اداری بوده است. تاریخ سنتی تأسیس آن 202 قبل از میلاد است. مارکوپولو در حدود سال 1290 از آن بازدید کرد.

امروزه مرکز استان و مرکز اداری و همچنین مرکز عمده صنایع سبک است. نایک در آنجا یک کارخانه دارد و یک شرکت تایوانی که برای آدیداس، ریباک و دیگران کفش می‌سازد، چهار کارخانه دارد. همه کارخانجات بزرگی هستند که هر کدام چندین هزار کارمند دارند. فوژو درست در آن سوی تنگه تایپه قرار دارد و سرمایه گذاری نسبتاً سنگینی در تایوان وجود دارد.

کوه ها و آبشارهای زیادی در مناطق داخلی اطراف فوجووجود دارد، در حالی که سواحل شنی در مناطق ساحلی، به ویژه در شهر Changle و جزیره Pingtan فراوان است.

این منطقه فرهنگ و زبان خاص خود را دارد و سبکی معماری متمایز از سایر مناطق چین و فوجیان دارد که هم در شهر و هم در شهرها و مناطق روستایی اطراف آن یافت می شود. این شهر دارای قدیمی‌ترین ساختار چوبی در جنوب چین (معبد هوالین) است و یکی از بزرگترین بخش‌های تاریخی مرکز شهر چین با بیش از 200 اقامتگاه از سلسله‌های مینگ و چینگ را دارد.

این شهر توریستی دارای مناظر طبیعی و مصنوعی است. کوه های معروف آن عبارتند از کوه گو، چی، شیزو، بایان و ژئوفنگ و غیره. معابد معروف عبارتند از: یونگ کوان، شیچان، لین یانگ، فاهای و یونجو و غیره. مقبره های معروفی مانند مقبره لین زکسو و غیره. باغ های معروف شامل دریاچه غربی و غیره هستند. برج های معروف عبارتند از وایت، وو و لوکسینگ و غیره. پل‌های معروف شامل وانشو و لونگجیانگ و غیره هستند. بسیاری از اقامتگاه‌های سابق شخصیت‌های تاریخی مشهور در Sanfang Qixiang پراکنده شده‌اند. جاذبه های بیشتر عبارتند از: فوجیان تولو و کوه وویی. ممکن است متوجه شوید که در یک سفر کوتاه، جاذبه های بسیار زیادی برای دیدن اینجا وجود دارد.