برند ملی - برای مثال خراسان جنوبی باقابلیت ۹۷ درصد سطح زیر کشت به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده میوه عناب با خواص بالای دارویی در جهان به همراه چین مطرح است. محصولی که در کنار زعفران می‌تواند با سرمایه‌گذاری بر روی آن جهت جلوگیری از خام فروشی و تلاش برای فراوری آن در جهت توسعه اقتصادی این استان کمتر توسعه‌یافته قدم برداشت.

بررسی اسناد و سوابق تاریخی خراسان جنوبی نیز نشان می‌دهد گذشتگان این منطقه به دلیل خشکسالی و شرایط جغرافیایی، کاشت و مراقبت از این درخت را یک ضرورت برای بقای خود دانسته و به‌نوعی این درخت با تاریخ و فرهنگ این منطقه عجین و به نمادی از آن تبدیل‌شده است.

در سال‌های اخیر با درک پتانسیل بالای این استان در تولید این محصول کشاورزی استراتژیک؛ گروهی از نخبگان جوان و دانشجویان منطقه بامطالعه ظرفیت‌ها به بررسی فرصت‌های تجاری‌سازی و بازاریابی این محصول خاص و بومی پرداخته و تلاش دارند بازار این میوه و مشتقات آن را که حتی در طول این سال‌ها چندان از محدوده جغرافیایی استان فراتر نرفته در طی یک برنامه هدفمند و در قالب کسب‌وکارهای نوپا به محصولی ملی و جهانی تبدیل کنند.
این هدف در قالب برگزاری رویدادهایی از قبیل جشن شکرگزاری برداشت عناب، نام‌گذاری معابر و میدان‌ها شهری به نام این نماد فرهنگی تاریخی منطقه، دعوت از سفرای کشورهای دیگر و در آخرین اقدام برگزاری #رویداد_استارتاپی_عناب پیگیری شده است.

طرح‌هایی مانند تولید بیسکویت، چیپس، کلوچه، دمنوش، نوشابه، داروهای گیاهی، روغن مایع یا حتی تولید محصولات آرایشی و تجهیزات مرتبط صنایع کشاورزی یا خط تولید انبوه ابزارهای برداشت محصول از جمله ابتکارات و ایده‌های این فعالان استانی است که بسیاری از آن‌ها نیز به مرحله تجاری‌سازی رسیده است.

سطح زیر کشت محصول عناب در ایران حدود ۳۰۰۰ هکتار است که از این سطح بیش از ۹۵٪ آن یعنی حدود ۲۸۵۰ هکتار آن در خراسان جنوبی واقع‌شده و ۴۲۰۰ تن محصول عناب از آن تولید می‌گردد.

برای اشاره به ظرفیت‌های بالای اقتصادی بازار این محصول می‌توان به یک نمونه اشاره کرد: یک شرکت مواد غذایی در کره جنوبی با بسته‌بندی 10 بسته 50 گرمی عناب (تنها حدود نیم کیلو)، در حدود 30 دلار آن را قیمت‌گذاری کرده است.

اما در سطح دولت‌ها، سایبر دیپلماسی به این موضوع اشاره دارد که چگونه دولت‌ها از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های فضای مجازی، برای انتقال ظرفیت‌های یک کشور به دیگر ملت‌ها استفاده کنند. یکی از مفاهیم مهم بروز این امر، عرصه اقتصاد و فعال‌سازی دیپلماسی در این حوزه به‌وسیله پشتیبانی از کسب‌وکارهای خصوصی است. متاسفانه در سال‌های اخیر وزارت امور خارجه از ضعف دیپلماسی اقتصادی رنج‌برده و طبیعی است در فضای رسانه‌های مجازی نیز هیچ راهبرد و برنامه‌ای نداشته است؛ و بازنگری در این زمینه منطبق با ظرفیت‌های بالای کشاورزی در کشور، جمعیت جوان خلاق و تحصیل‌کرده و تحولات عرصه سیاسی و فناوری ضروری است. دولت می‌بایست در وهله اول شرایط را برای ایجاد و پشتیبانی از کسب‌وکارهای محلی فراهم آورده و سپس زمینه را برای معرفی و فروش محصولات در کشورهای مقصد فراهم سازد.

اینترنت به‌عنوان مؤثرترین بستر بازاریابی بین‌المللی و اینترنتی با پوشش جهانی خود، امکان معرفی محصول و رسیدن شرکت‌ها به بازارهای بین‌المللی را فراهم ساخته است. در شرایط کنونی تجارت الکترونیک بر پایه رسانه‌های مجازی به‌طور بارز و آشکار عامل رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی در کشورها است؛ و فرصت‌های جدید صادرات و سرمایه‌گذاری خارجی را جذب می‌کند.

لذا پیشنهاد می‌شود در زمینه معرفی قابلیت‌های محصولات کشاورزی ایران در فضای مجازی، دولت در سطح وزارت جهاد کشاورزی به تولید محتوای خلاقانه در قالب‌های مختلف رسانه‌ای به زبان‌های مختلف پرداخته و معاونت دیپلماسی وزارت امور خارجه نیز محتوای تولیدشده را به مشتریان بالقوه هدف در کشورهای مقصد برسانند و استارتاپهای شکل‌گرفته در این حوزه نیز با خلاقیت برای تولید محتوا، ارائه محصول و فروش در بازارهای کشورهای منطقه و جهان برنامه‌ریزی داشته باشند.