برند ملی - آیا وبلاگ نویسی در عصر شبکه های اجتماعی مرده است؟ در یک کلمه: خیر! اما این روزها یک وبلاگ برای جذب مخاطب نه تنها خوب که باید عالی باشد.

وبلاگ حرفه ای ترین ابزار رسانه ای جهت تولید و انتشار محتوا برای برندسازی شخصی است. و فعالیت در شبکه های اجتماعی مهم ترین ابزار صاحبان وبلاگ های موفق در جهت گسترش دامنه مخاطبان است.

به واسطه الگوریتم های سئو و رقابت های تجاری غول های فناوری اطلاعات، کلید واژه ها و پست هایی که در وبلاگ ها قرار می گیرند در موتورهای جست وجو بیشتر از محتوای اشتراک گذاری شده در شبکه های اجتماعی قابلیت ارجاع دهی پیدا می کنند.

وبلاگ ها در عین این که می توانند منبع مهمی برای دانش افزایی باشند آزادترین قالب رسانه ای هستند. و رعایت شرط ارائه محتوای با کیفیت در کنار نبود محدودیت و کلیشه های موجود در رسانه رسمی تضمین کننده تاثیر گذاری آنها در طول زمان است. البته شکی نیست که یک وبلاگ نویس حرفه ای از ابزارها و تکنیک هایی از قبیل ویدئوبلاگ، میکروبلاگینگ و... برای پشتیبانی از محتوای نوشتاری خود استفاده می کند.

بلاگینگ پس از دو دهه بیش از هر زمانی به بلوغ خود رسیده و به یک کسب و کار درآمدزا در صنعت رسانه برای صاحبان آن نیز بدل شده است. افراد زیادی در حوزه های مختلف از گردشگری، مد، آشپزی و... تا تولید محتوا در حوزه های دین، فلسفه، ادبیات و سیاست در جهان به بیان روزانه ایده ها می پردازند و مخاطبان فراوانی را نیز جذب خود کرده اند.

هر چند در سال های ابتدایی ظهور وبلاگ، زبان فارسی جزو زبان های اصلی وبلاگ نویسی در جهان به شمار می رفت، اما با گسترش استفاده از شبکه های اجتماعی روند وبلاگ نویسی در ایران رشد معکوس داشته است، در حالی که این روند در کشورهای توسعه یافته با یک تعادل منطقی در تناسب با شبکه های اجتماعی رشد کرده است.

در حوزه وبلاگ نویسی به زبان های دیگر تقریبا وبلاگ شاخص ایرانی وجود ندارد. و به ندرت نمونه های انگشت شماری از برخی ایرانیان مهاجر دیده می شود. یکی از این وبلاگ ها متعلق به هدی کاتبی، دختر ایرانی الاصل متولد آمریکاست که به دلیل فعالیت در حوزه مد و لباس و بیان نظرات انتقادی در حوزه سیاست و مقابله با اسلام هراسی در وبلاگش با عنوان joojooazad.com مورد توجه قرار گرفته است.

با توجه به حجم بالای ایران هراسی، وبلاگ ها می توانند حقایقی را برای مخاطبان آشکار کنند که صرف هزینه های فراوان در رسانه های رسمی قادر به جریان سازی و بیان آنها نیست. در سال های اخیر به دلیل افت وبلاگ نویسی به زبان فارسی، در یک سیاستگذاری غلط، توجه و توان نهادهای دست اندرکار در دیپلماسی مجازی نیز صرف فعالیت در شبکه های اجتماعی شده که فارغ از این که در همان هم چقدر موفق بوده اند، یک خطای راهبردی صورت گرفته است. لذا در یک بازنگری، برنامه ریزی برای رشد و تقویت وبلاگ نویسی به زبان های دیگر باید در دستور کار سیاستگذاران قرار گیرد. نباید این نکته مهم را از نظر دور داشت که دولت و نهادهای حاکمیتی تنها وظیفه بسترسازی دارند. وبلاگ نویسی یک امر درونی مبتنی بر خلاقیت های فردی است. هر گونه اقدام دستوری در این فضا باعث افت مخاطب، هزینه های فراوان و تاثیر معکوس می شود.

دانشجویان، دانش آموزان و طلاب علوم دینی بهترین اقشاری هستند که می توانند به این حوزه ورود کرده و با شناخت ادراکات مخاطبین خود محتواهای فرهنگی، هنری، سیاسی، دینی و ایدئولوژیک را به زبان های مختلف به خصوص انگلیسی و عربی تولید کنند. این موضوع ضمن این که به رشد و تقویت یادگیری زبان در افراد کمک می کند، باعث شبکه سازی و ارتباط گیری در حوزه های تخصصی و علاقه مندی های شخصی و حرفه ای نیز می شود. دانشجویان و طلاب غیرایرانی مقیم ایران و نسل مهاجران ایرانی خارج از کشور نیز از ظرفیت هایی هستند که بایستی برای آنها برنامه ریزی جدی داشت.